Зове се klimatska zona na produžetak x kopnene teritorije koja predstavlja preovlađujuću klimu koju će odrediti njena temperatura, padavine, vetrovi, vegetacija, reljef, između ostalih faktora. U svetu postoje četiri klimatske zone.
Region koji ima preovlađujuću klimu uslovljenu kišama, vetrovima, reljefom, između ostalih faktora
The zona intertropske konvergencije, такође зван ekvatorijalna zona, nalazi se u okolini Ekvadora. Topao, vlažan vazduh ima tendenciju da raste kako se sunčeva toplota povećava tokom dana. Ovo povećanje toplote dovodi do toga da se u porastu hladi i pojavljuju se oblaci, koji skoro svakog dana u sumrak izazivaju kišu. Periodično prisustvo padavina i visoke temperature čine ga povoljnim područjem za razvoj vegetacije, posebno šuma džungle, koje su njena karakteristika.
Klase klimatskih zona
Sa svoje strane, the tropska zona nalazi se ili severno ili južno od prethodne zone. Pasati koji nastaju kada se pojave velike mase vazduha sa severa ili juga koje se kreću da zauzmu prostor koji je ostao slobodan uzlaznim vazduhom ekvatorijalne zone. Na nadmorskoj visini, cirkulacija vetra se odvija u suprotnom smeru, dok se u onim oblastima koje se nalaze između 20° i 40° geografske širine ističu zbog preovlađivanja visokog pritiska, koji predlaže vrlo malo padavina.
Još jedan od zona je umerena, a to su oni koji se nalaze severno ili južno od tropa.
Neposredno severno od mesta gde nastaju pasati, ista vazdušna masa koja se obrušava sa visine izazivajući gore pomenute vetrove takođe generiše da deo tog istog vazduha putuje na severoistok ili jugoistok, u slučaju južne hemisfere, i stoga formiraju se zapadni vetrovi tipični za ovo područje. Zatim se ove vazdušne mase sudaraju sa vazdušnom masom koja dolazi iz druge oblasti ispod, polarnog područja, što dovodi do oluje (oblaci + padavine).
I konačno, polarne zone, čija je situacija uglavnom anticiklonalna jer se hladne mase spuštaju sa visina krećući se ka jugu, pada kiše vrlo malo, manje od 250 mm. Godišnji, što je jedna od njegovih osnovnih karakteristika, pored ekstremne hladnoće.
Topla klima se nalazi posebno na celom području Ekvadora, po čemu se u okviru ove grupe može razlikovati ekvatorijalna klima, čija je temperatura oko 25° tokom cele godine, a kiše su česte; u kišnim tropima temperatura je manje-više ista kao i prethodna, ali ima manje padavina; suvi tropski, kako mu ime kaže, karakteriše odsustvo kiše i temperatura može biti niža, između 15 i 25 stepeni; a u pustinji retko pada kiša i temperature su svakako visoke, oko 40°.
Umerene klime se dele na mediteransku (vruća i suva leta, a zimi nije mnogo hladno, ali pada mnogo kiše), okeansku (temperature su umerene i zimi i leti i preovlađuju kiše) i kontinentalnu (kiše nisu obilne). i godišnja doba su dobro označena, zimi je veoma hladno a leti toplo).
A s druge strane, hladna klima je cenjena u polarnim oblastima i na visokim vrhovima. U poslednjem, samo leti temperatura može donekle porasti, a kiša je uvek u obliku snega; a na polovima temperature mogu biti 50° ispod nule.
Klima određuje razvoj regiona
Ispostavlja se da je klima izuzetno važno pitanje za razvoj i rast naroda.
Stalna nepovoljna klima neće stvoriti uopšte optimalne uslove za naseljavanje i razvoj stanovnika, jer su, na primer, ekstremne hladnoće, područja u blizini polova, jasan primer za to, kako ljudski život tako i razvojni biznis ili delatnost postaje izuzetno složen i težak u takvim sredinama.
Na primer, ljudska bića biraju da naseljavaju i razvijaju svoje živote u prijatnijim i prijateljskim klimatskim zonama, u kojima nema ekstremne hladnoće tokom cele godine, preterane vrućine i odsustva vode kao što je slučaj u pustinjama.